بوستان پروانه نیاگارا (Niagara Parks Butterfly) شهریور ۷, ۱۳۹۶
بوستان پروانه نیاگارا
بوستان پروانه نیاگارا ، باغ وحش پروانه ها می باشد که توسط کمیته پارک نیاگارا واقع در آبشار نیاگارا، اُنتاریو اداره می شود. این منطقه در حدود ۱۰ دقیقه ای شمال آبشار نیاگارا قرار گرفته است که در زمین های باغ گیاه شناسی پارک نیاگارا و مدرسه باغبانی قرار گرفته است که ۴۰ هکتار مساحت دارد.
تاریخچه
این بوستان در دسامبر سال ۱۹۹۶ همراه با یک مغازه هدیه، تئاتر ۲۰۰ نفری و گلخانه ای با کنترل آب و هوا بازگشایی شد. این بوستان همچنین دارای بیش از ۲۰۰۰ پروانه گرمسیری با بیش از ۶۰ گونه مختلف می باشد. گنبد شیشه ای بوستان نیز ۱۰۲۲ متر مربع مساحت و ۱۸۰ متر فاصله از داخل گلخانه دارد که دارای انواع مختلفی از شاخ و برگ می باشد. سالن بوستان ظرفیت تنها ۳۰۰ بازدید کننده را در هر ساعت دارد. از آنجایی که پروانه های اسیر معمولاً عمر طولانی ندارند و تنها ۲ تا ۴ هفته عمر می کنند، سالانه حدود ۳۰۰۰ پروانه از مزارع پروانه جهان در کاستاریکا، السالوادور، فیلیپین و استرالیا وارد می شود.
گیاهانی پروانه ای نظیر شاهپسند درختچه ای (سرده) (Lantana)، کوفی (Cuphea)، گل آهاری (Zinnia)، شعله جنگل (Ixora)، لیاتریس (Liatris) و پینتاس (Pentas)، هر ۲ الی ۳ هفته یکبار جایگزین می شوند زیرا کرم ها اشتهای زیادی دارند.
بازدید کنندگانی که می خواهند پروانه ها بر روی آنها بنشینند، باید لباس های رنگ روشن بپوشند، به آرامی راه بروند و عطر و ادکلن به خودشان بزنند. بلدرچین ها، لاک پشت ها، ماهی های قرمز، گوزن ها و سوسک های اوراسیا کمک می کنند تا جمعیت حشرات، تعادل خود را حفظ کنند.
منطقه Emergence به بازدید کنندگان اجازه می دهد تا چرخه عمر پروانه را ببینند. این چرخه سالانه بیش از ۴۵۰۰۰ پروانه تولید می کند. گونه های پروانه های موجود در بوستان عبارتند از: روبان نارنجی (Dryadula phaetusa)، امپراتور (Morpho pelaides)، پروانه دم چلچله ای (Papilio polytes، Heliconius cydno، Laparus doris، Gulf fritillary، شعله (Dryas iulia)، ، پروانه شهریار (Monarch Butterfly)، پروانه گورخری (Colobura dirce)، Coligo Memnon و Sara Longwing.